سلسله غوریان
سلسله غوریان Shansabānī |
||||
|
||||
The Ghurid Empire in 1200. | ||||
پایتخت | [۱] هرات[۲] غزنی (۱۱۷۰s-1215)[۳] لاهور (زمستان) |
|||
زبان(ها) | فارسی (زبان رسمی ودادگاه)[۴] | |||
دین | سنی | |||
دولت | سلطانی | |||
سلطان | ||||
- ۱۱۴۸–۱۱۵۷ | ||||
- ۱۱۵۷–۱۲۰۲ | ||||
- ۱۲۰۲–۱۲۰۶ | ||||
- ۱۲۰۶–۱۲۱۰ | قطبالدین ایبک | |||
تاریخچه | ||||
- تأسیس | ۱۱۴۸ | |||
- انقراض | ۱۲۱۵ |
غوریان دودمانی تاجیک-ایرانی[۵][۶][۷] بودند که بین سدههای ۱۰ و ۱۱ میلادی در نواحی صعب غور واقع در کوهستانهای مابین هرات و غزنه فرمانروایی میکردند.
غوریان به ملوک شنسبانیه یا شنسب که میگویند در صدر اسلام میزیستهاست و بدست علی ابن ابی طالب اسلام آوردهاست.
فهرست فرمانروایان غوری
نامهای فرمانروایان غوری بشرح زیر است:
غوریان یا شنسبانیان
(افغانستان و هندوستان)
الف – غوریان فیروزکوه و غزنه (شاخهٔ اصلی)
- ۱– عزالدین حسینبن حسنبن محمد ۴۹۳
۲– قطبالدین محمد (در فیروزکوه، متوفی بسال ۵۴۱).
- در حدود سال ۵۴۰. سیفالدین سوری (در غزنه – متوفی به سال ۵۴۳). بهاءالدین سام (در فیروزکوه از ۵۴۳ تا ۵۴۴).
- ۳– علاءالدین حسین جهانسوز (غور، سپس غزنه و فیروزکوه). ۵۴۴
- ۴– سیفالدین محمدبن حسین (فیروزکوه، متوفی به سال ۵۵۸). ۵۵۶
- غیاثالدین محمدبن سام (در غور)
- شهابالدین محمد غوریبن سام (غزنه)
- ۵– غیاثالدین محمدبن سام (متوفی به هرات بسال ۵۹۹). ۵۵۸
- شهابالدین، سپس معزالدین (عامل سابق غزنه).
- ۶– معزالدین محمد غوریبن سام (متوفی بسال ۶۰۲). ۵۹۹
- علاءالدین محمدبن شجاعالدین علی (در غور).
- ممالک چهارگانه علاءالدین محمد که ایران را میان خود تقسیم کردند و هر کدام از ایشان لقب «معزی» گرفتند، به نامهای زیر:
- الف – قطبالدین ایبک (در لاهور پس از آن در دهلی از ۶۰۲ تا ۶۰۷).
- ب – تاجالدین ییلدز (در غزنه از ۶۰۲ تا ۶۱۱/ ۶۱۲/ ۶۱۳).
- ج – ناصرالدین قباجه (در سند و ملتان و اوج از ۶۰۲ تا ۶۲۴).
- د – بختیار محمد خلجی (در لکهنوتی).
۷– غیاثالدین محمودبن محمدبن سام (در غور مقتول به سال ۶۰۹). ۶۰۲
- ۸– بهاءالدین سامبن محمودصفر ۶۰۹
- ۹– علاءالدین اتسزبن حسین، (سلطان اسما، عامل خوارزمشاه). ۶۱۰
- ۱۰– علاءالدین یا ضیاءالدین محمدبن شجاعالدین علی ۶۱۱ (سلطان اسما، عامل اتسز خوارزمشاه تا ۶۱۲).
- ب – غوریان بامیان و طخارستان
- ۱– فخرالدین مسعودبن حسین (برادرزادگان وی او را معزول کردند). ۵۴۰
- ۲– شمسالدین محمدبن مسعود ۵۵۸
- ۳– بهاءالدین سامبن محمد ۵۸۸
- ۴– جلالالدین علیبن سام (مقتول به دست خوارزمشاه – ۶۱۲). ۶۰۲
حکام غور
- سیفالدین حسن قرلغ (والی از جانب جلالالدین منکبرنی) حدود ۶۲۱
- ناصرالدین محمدبن حسن قرلغ (متوفی در حدود ۶۵۸). ۶۴۷
غوریان مالوه
یکی از قدیمترین دولتهای طایفهٔ راجپوت است. پایتخت اسلامی آن در شهر ساخته بود. از ملوک مسلمان دو سلسله یکی بعد از دیگری در مالوه سلطنت کردهاند: غوریان و خلجیان. سلسلهٔ نخستین را دلاورخان غوری از حکام سلاطین دهلی تشکیل داد و شامل او و پسر و نوادهٔ وی بیش نیست. اینک نامهای آنان:
- دلاورخان غوری ۸۰۴
- هوشنگ البخانبن دلاور ۸۰۸
- محمد غزنی خانبن هوشنگ